എം.കെ.ഭാസി
വര്ഷകാലങ്ങള് കുത്തിയൊലിച്ചെന്
മുന്നിലൂടെക്കടന്നു പോകുമ്പോള്
ഈറനായി വരുന്ന ഹേമന്തം
നാണമാര്ന്നടി വച്ചണയുമ്പോള്
ദാഹമാര്ന്നൊരീ മണ്ണിന്റെ മാറില്
വേനല് വീണു തളര്ന്നുറങ്ങുമ്പോള്
ഫുല്ലവാസന്ത കാന്തികള് ലജ്ജാ-
നമ്രമിങ്ങുവന്നെത്തി നോക്കുമ്പോള്
മുത്തെടുക്കുവാന് മുങ്ങി നില്ക്കുന്നൂ
മുക്കുവച്ചെറു കുട്ടികള് നിങ്ങള്.
തപ്തമീ മരുഭൂമി തന് ദുഃഖ-
ചിന്തയെന്റേതാണെന്നറിയുമ്പോള്
വാടിവീണ കിനാവുകള് പോലെ
വീണപൂവുകള് നോക്കി നില്ക്കുമ്പോള്
പെയ്യുവാന് വിങ്ങിത്താണു വന്നെത്തും
വര്ഷകാലമേഘങ്ങളെപ്പോലെ
താത കണ്വന്റെ ദുഃഖമെന്നുള്ളില്
കൂടുകെട്ടിക്കഴിയുകയല്ലോ.
ഞാനറിയാതെന്നുള്ളിലുറങ്ങും
സാഗരത്തിന്നഗാധതയിങ്കല്
മുത്തെടുക്കുവാനെങ്ങുനിന്നെത്തി
മുക്കുവച്ചെറു കുട്ടികള് നിങ്ങൾ
വര്ഷകാലങ്ങള് കുത്തിയൊലിച്ചെന്
മുന്നിലൂടെക്കടന്നു പോകുമ്പോള്
ഈറനായി വരുന്ന ഹേമന്തം
നാണമാര്ന്നടി വച്ചണയുമ്പോള്
ദാഹമാര്ന്നൊരീ മണ്ണിന്റെ മാറില്
വേനല് വീണു തളര്ന്നുറങ്ങുമ്പോള്
ഫുല്ലവാസന്ത കാന്തികള് ലജ്ജാ-
നമ്രമിങ്ങുവന്നെത്തി നോക്കുമ്പോള്
മുത്തെടുക്കുവാന് മുങ്ങി നില്ക്കുന്നൂ
മുക്കുവച്ചെറു കുട്ടികള് നിങ്ങള്.
തപ്തമീ മരുഭൂമി തന് ദുഃഖ-
ചിന്തയെന്റേതാണെന്നറിയുമ്പോള്
വാടിവീണ കിനാവുകള് പോലെ
വീണപൂവുകള് നോക്കി നില്ക്കുമ്പോള്
പെയ്യുവാന് വിങ്ങിത്താണു വന്നെത്തും
വര്ഷകാലമേഘങ്ങളെപ്പോലെ
താത കണ്വന്റെ ദുഃഖമെന്നുള്ളില്
കൂടുകെട്ടിക്കഴിയുകയല്ലോ.
ഞാനറിയാതെന്നുള്ളിലുറങ്ങും
സാഗരത്തിന്നഗാധതയിങ്കല്
മുത്തെടുക്കുവാനെങ്ങുനിന്നെത്തി
മുക്കുവച്ചെറു കുട്ടികള് നിങ്ങൾ