സഞ്ജയ് അലക്സാണ്ടർ ആലംചേരി
എനിക്കും നിനക്കുമിടയിൽ ഒരു മതിലുണ്ട്
ഒരദൃശ്യ മതിൽ.....
സമൂഹം കെട്ടിപ്പൊക്കിയ വന്മതിൽ .....
സദാചാര മുഖമൂടികൾ കാവലിരിക്കും മതിൽ
കാഴ്ച മറയെക്കുന്നുണ്ട് നിന്നിൽ നിന്നുമെന്നെ ...
എങ്കിലും ......
നിന്റെ തേങ്ങലുകള് ചുട്ടുപ്പൊള്ളുന്ന ലാവ -
പോലെന്റെ ഹൃദയത്തെ മൂടുന്നു .....
ഉരുകും മനസ്സോടു നിന്നോടൊപ്പം
കണ്ണീര് വാര്ക്കാനല്ലാതെ മറ്റെന്താണാവുക....
നിന്റെ കണ്ണീര് തുടയ്ക്കുവാനെന്നവണ്ണം
ശൂന്യതയിലേക്ക് എന്റെ കൈകള് നീട്ടുന്നു ...
അപ്പോഴൊക്കെ
നിന്റെ തേങ്ങലുകള് നേര്ത്തു വരുന്നു
എന്റെ സ്വാന്തനം നിന്നരികിലെത്തിയപോലെ....
ഇനി നീ ഒന്നും പറയരുതെന്നോട് ....
കാണാതെ കേള്ക്കാതെ
നിന്റെ ദുഃഖം ഞാനെന്റെ ചങ്കിലെറ്റുന്നു
ഞാൻ നിന്നെയറിയുന്നു...
കരയുക ദുഃഖം അലിയുവോളം ...
ശൂന്യതയിൽ എന്റെ കരമുള്ള കാലത്തോളം ...
സഞ്ജയ് അലക്സാണ്ടർ ആലംചേരി
എനിക്കും നിനക്കുമിടയിൽ ഒരു മതിലുണ്ട്
ഒരദൃശ്യ മതിൽ.....
സമൂഹം കെട്ടിപ്പൊക്കിയ വന്മതിൽ .....
സദാചാര മുഖമൂടികൾ കാവലിരിക്കും മതിൽ
കാഴ്ച മറയെക്കുന്നുണ്ട് നിന്നിൽ നിന്നുമെന്നെ ...
എങ്കിലും ......
നിന്റെ തേങ്ങലുകള് ചുട്ടുപ്പൊള്ളുന്ന ലാവ -
പോലെന്റെ ഹൃദയത്തെ മൂടുന്നു .....
ഉരുകും മനസ്സോടു നിന്നോടൊപ്പം
കണ്ണീര് വാര്ക്കാനല്ലാതെ മറ്റെന്താണാവുക....
നിന്റെ കണ്ണീര് തുടയ്ക്കുവാനെന്നവണ്ണം
ശൂന്യതയിലേക്ക് എന്റെ കൈകള് നീട്ടുന്നു ...
അപ്പോഴൊക്കെ
നിന്റെ തേങ്ങലുകള് നേര്ത്തു വരുന്നു
എന്റെ സ്വാന്തനം നിന്നരികിലെത്തിയപോലെ....
ഇനി നീ ഒന്നും പറയരുതെന്നോട് ....
കാണാതെ കേള്ക്കാതെ
നിന്റെ ദുഃഖം ഞാനെന്റെ ചങ്കിലെറ്റുന്നു
ഞാൻ നിന്നെയറിയുന്നു...
കരയുക ദുഃഖം അലിയുവോളം ...
ശൂന്യതയിൽ എന്റെ കരമുള്ള കാലത്തോളം ...
എനിക്കും നിനക്കുമിടയിൽ ഒരു മതിലുണ്ട്
ഒരദൃശ്യ മതിൽ.....
സമൂഹം കെട്ടിപ്പൊക്കിയ വന്മതിൽ .....
സദാചാര മുഖമൂടികൾ കാവലിരിക്കും മതിൽ
കാഴ്ച മറയെക്കുന്നുണ്ട് നിന്നിൽ നിന്നുമെന്നെ ...
എങ്കിലും ......
നിന്റെ തേങ്ങലുകള് ചുട്ടുപ്പൊള്ളുന്ന ലാവ -
പോലെന്റെ ഹൃദയത്തെ മൂടുന്നു .....
ഉരുകും മനസ്സോടു നിന്നോടൊപ്പം
കണ്ണീര് വാര്ക്കാനല്ലാതെ മറ്റെന്താണാവുക....
നിന്റെ കണ്ണീര് തുടയ്ക്കുവാനെന്നവണ്ണം
ശൂന്യതയിലേക്ക് എന്റെ കൈകള് നീട്ടുന്നു ...
അപ്പോഴൊക്കെ
നിന്റെ തേങ്ങലുകള് നേര്ത്തു വരുന്നു
എന്റെ സ്വാന്തനം നിന്നരികിലെത്തിയപോലെ....
ഇനി നീ ഒന്നും പറയരുതെന്നോട് ....
കാണാതെ കേള്ക്കാതെ
നിന്റെ ദുഃഖം ഞാനെന്റെ ചങ്കിലെറ്റുന്നു
ഞാൻ നിന്നെയറിയുന്നു...
കരയുക ദുഃഖം അലിയുവോളം ...
ശൂന്യതയിൽ എന്റെ കരമുള്ള കാലത്തോളം ...
ഒരദൃശ്യ മതിൽ.....
സമൂഹം കെട്ടിപ്പൊക്കിയ വന്മതിൽ .....
സദാചാര മുഖമൂടികൾ കാവലിരിക്കും മതിൽ
കാഴ്ച മറയെക്കുന്നുണ്ട് നിന്നിൽ നിന്നുമെന്നെ ...
എങ്കിലും ......
നിന്റെ തേങ്ങലുകള് ചുട്ടുപ്പൊള്ളുന്ന ലാവ -
പോലെന്റെ ഹൃദയത്തെ മൂടുന്നു .....
ഉരുകും മനസ്സോടു നിന്നോടൊപ്പം
കണ്ണീര് വാര്ക്കാനല്ലാതെ മറ്റെന്താണാവുക....
നിന്റെ കണ്ണീര് തുടയ്ക്കുവാനെന്നവണ്ണം
ശൂന്യതയിലേക്ക് എന്റെ കൈകള് നീട്ടുന്നു ...
അപ്പോഴൊക്കെ
നിന്റെ തേങ്ങലുകള് നേര്ത്തു വരുന്നു
എന്റെ സ്വാന്തനം നിന്നരികിലെത്തിയപോലെ....
ഇനി നീ ഒന്നും പറയരുതെന്നോട് ....
കാണാതെ കേള്ക്കാതെ
നിന്റെ ദുഃഖം ഞാനെന്റെ ചങ്കിലെറ്റുന്നു
ഞാൻ നിന്നെയറിയുന്നു...
കരയുക ദുഃഖം അലിയുവോളം ...
ശൂന്യതയിൽ എന്റെ കരമുള്ള കാലത്തോളം ...