അടച്ചു പൂട്ടിയ നാവ്‌

v p johns

ഉടൽ അരി­പ്പ­യായ്‌ ഉട­പ്പി­റ­ന്ന­വൾ

ഉല­കിൻ താരുണ്യം കട­മെ­ടു­ത്ത­വൾ

ഇടവും കാലവും ഉലാത്തും വേള­യിൽ

ഉദ­യ­പൂ­ജ­യ്ക്കായ്‌ ഉയർത്തുന്നക്ഷികൾ

കതി­ര­വൻ വന്നു കരൾചൂ­ടും­വിധം

കഠിനമന്ത്രത്തെ ഉപാ­സി­ക്കു­ന്നേരം

ചിണു­ങ്ങു­മോർമ്മ­കൾ, ചിത­റു­ന്ന­സ്ഥി­കൾ

ചിരി­ക്കാ­നാ­യുന്നു ചിത­ലിൻ കൗതുകം

അവൾ ചരി­ക്കു­ന്നു­ണ്ട­ന­ന്ത­കാ­ല­ത്തി-

നകലംവീഴാത്ത മരു­ത്ത­ട­ങ്ങ­ളിൽ

അവ­ജ­ല­യു­ന്നു­ര­ണ്ടു­മെ­ത്ത­യിൽ

അര­ഞ്ഞ­കാ­മ­ന­മ­ന­സ്സിൽക­ത്തുന്നു

നിലവിള­ക്കിലെ പതിഞ്ഞ നെയ്ത്തിരി

നിര­ങ്കു­ശം­നിന്നു നിറഞ്ഞു കത്തുന്നു

ഇനി­യൊരു പക­ലൊ­രു­നി­ശാ­സത്യം

അവൾക്ക­ണി­യു­വാ­നി­ട­മി­ല്ലാ­ഭൂമി