p v ramachandran
ezhuth/ dec/ 2009
നീ വരില്ലേ.....?
പ്രിയപ്പെട്ടവരെ,
ഓർമ്മിക്കുന്നുവോ യൗവനം പൂത്ത ആ കാലം. ഉണ്ടെന്നോ!
എങ്കിൽ തീർച്ചയായും നീ വരണം. എന്തിനെന്നോ?
വെറുതെ ഒന്നു കാണാൻ...
തമ്മിൽ തിരിച്ചറിയലിന്റെ ഒരു സുഖം നുകരാൻ,
ഓർമ്മകളുടെ മാറാപ്പുകുടഞ്ഞിട്ട്‌ നഷ്ടപ്പെട്ട പൂക്കാലത്തിൽ വിരിഞ്ഞ മഴവില്ലുകളും തേൻമലരുകളും ഓർമ്മയിൽ ഉണർത്തി- ആ- സ്നേഹദിനങ്ങളെ ഒരിക്കൽ കൂടി ആസ്വദിക്കാൻ പ്രതിഭകളായ പ്രപിതാമഹന്മാരുടെ സർഗമഴയിലും-ഉള്ളിൽ യൗവനച്ചൂടുമായി ആർക്കോവേണ്ടി മിഴിയെഴുതിയും ശകുന്തളയായി പിൻതിരിഞ്ഞുനോക്കിയും എന്തിനോക്കെയോ വേണ്ടി ഒച്ചവെച്ചും പുസ്തകത്താളുകളിൽ 'ഇഷ്ടാ'ക്ഷരങ്ങൾ കുറിച്ചും പ്രണയത്തിന്റെ ഇളംകാറ്റുകളിൽ പൂത്തുലഞ്ഞും ജീവിതയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളുടെ പെരുമഴയിലേക്കും തീപിടിച്ച വേനലിലേക്കും ഒരുവേള; ഭാഗ്യത്തിന്റെയും അവസരങ്ങളുടെയും തിരയടങ്ങിയ സ്നേഹക്കൂടുകളിലേക്കും നമ്മൾ പിരിഞ്ഞുപോയ വിട്ടുപിരിഞ്ഞ നമ്മളുടെ സ്വന്തം കാമ്പസ്‌ പെറ്റമ്മയുടെ സ്നേഹം പേറി വാത്സല്യപൂർവ്വം നമ്മെ ക്ഷണിക്കുന്നുണ്ട്‌ വീണ്ടും; ഒരിക്കൽ കൂടി ഒന്നു കാണാൻ. നമ്മുടെ കലാലയത്തിന്റെ ചരിത്രമുറ്റം ഒരുങ്ങിനിൽക്കുന്നു. നമ്മൾ മറന്നിട്ടും ഉറങ്ങാതെ ഉണരുന്ന നമ്മുടെ കാമ്പസ്‌ ദിനങ്ങളുടെ ഓർമ്മകളുമായി നമ്മൾ ഒത്തുചേരുന്നു. വിജയ പരാജയങ്ങളുടെ കണക്കുകൾ ചികയാതെ ജയിച്ചവരും തോറ്റവരും ഒരിക്കൽ നെഞ്ചുപിടയുന്ന വികാരവായ്പോടെ യാത്രപറഞ്ഞിറങ്ങിയ സ്നേഹിതർ-വീണ്ടും പുതിയ ജീവിത ചിത്രങ്ങളുമായി ഒത്തുചേരുന്നു. ഓർമ്മകളിൽ ഗുരുത്വമുണർത്തി നമ്മളെ അനുഗ്രഹിക്കുവാൻ ഗുരുജനങ്ങളും എത്തിച്ചേരും.
സതീർത്ഥ്യരെ അറിയിച്ചും ക്ഷണിച്ചും
വരണം - തീർച്ചയായും.
കാണാം - കാണണം.
നീ വരില്ലേ?
സസ്നേഹം
ഞാൻ
പ്രിയപ്പെട്ടവരെ,
ഓർമ്മിക്കുന്നുവോ യൗവനം പൂത്ത ആ കാലം. ഉണ്ടെന്നോ!
എങ്കിൽ തീർച്ചയായും നീ വരണം. എന്തിനെന്നോ?
വെറുതെ ഒന്നു കാണാൻ...
തമ്മിൽ തിരിച്ചറിയലിന്റെ ഒരു സുഖം നുകരാൻ,
ഓർമ്മകളുടെ മാറാപ്പുകുടഞ്ഞിട്ട്‌ നഷ്ടപ്പെട്ട പൂക്കാലത്തിൽ വിരിഞ്ഞ മഴവില്ലുകളും തേൻമലരുകളും ഓർമ്മയിൽ ഉണർത്തി- ആ- സ്നേഹദിനങ്ങളെ ഒരിക്കൽ കൂടി ആസ്വദിക്കാൻ പ്രതിഭകളായ പ്രപിതാമഹന്മാരുടെ സർഗമഴയിലും-ഉള്ളിൽ യൗവനച്ചൂടുമായി ആർക്കോവേണ്ടി മിഴിയെഴുതിയും ശകുന്തളയായി പിൻതിരിഞ്ഞുനോക്കിയും എന്തിനോക്കെയോ വേണ്ടി ഒച്ചവെച്ചും പുസ്തകത്താളുകളിൽ 'ഇഷ്ടാ'ക്ഷരങ്ങൾ കുറിച്ചും പ്രണയത്തിന്റെ ഇളംകാറ്റുകളിൽ പൂത്തുലഞ്ഞും ജീവിതയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളുടെ പെരുമഴയിലേക്കും തീപിടിച്ച വേനലിലേക്കും ഒരുവേള; ഭാഗ്യത്തിന്റെയും അവസരങ്ങളുടെയും തിരയടങ്ങിയ സ്നേഹക്കൂടുകളിലേക്കും നമ്മൾ പിരിഞ്ഞുപോയ വിട്ടുപിരിഞ്ഞ നമ്മളുടെ സ്വന്തം കാമ്പസ്‌ പെറ്റമ്മയുടെ സ്നേഹം പേറി വാത്സല്യപൂർവ്വം നമ്മെ ക്ഷണിക്കുന്നുണ്ട്‌ വീണ്ടും; ഒരിക്കൽ കൂടി ഒന്നു കാണാൻ. നമ്മുടെ കലാലയത്തിന്റെ ചരിത്രമുറ്റം ഒരുങ്ങിനിൽക്കുന്നു. നമ്മൾ മറന്നിട്ടും ഉറങ്ങാതെ ഉണരുന്ന നമ്മുടെ കാമ്പസ്‌ ദിനങ്ങളുടെ ഓർമ്മകളുമായി നമ്മൾ ഒത്തുചേരുന്നു. വിജയ പരാജയങ്ങളുടെ കണക്കുകൾ ചികയാതെ ജയിച്ചവരും തോറ്റവരും ഒരിക്കൽ നെഞ്ചുപിടയുന്ന വികാരവായ്പോടെ യാത്രപറഞ്ഞിറങ്ങിയ സ്നേഹിതർ-വീണ്ടും പുതിയ ജീവിത ചിത്രങ്ങളുമായി ഒത്തുചേരുന്നു. ഓർമ്മകളിൽ ഗുരുത്വമുണർത്തി നമ്മളെ അനുഗ്രഹിക്കുവാൻ ഗുരുജനങ്ങളും എത്തിച്ചേരും.
സതീർത്ഥ്യരെ അറിയിച്ചും ക്ഷണിച്ചും
വരണം - തീർച്ചയായും.
കാണാം - കാണണം.
നീ വരില്ലേ?
സസ്നേഹം
ഞാൻ
