ഗീതാരാജൻ
ദ്രുത താളമായ് നിറഞ്ഞു
പെയ്യുകയാണ് നീയെന്നില്‍
നിഴല്‍ വീണ വഴിയില്‍
ഒരു ചുംബനത്തിന്റെ ചാരുത
സിരകളിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്നുണ്ട്
ആഴങ്ങളോളം തിരയിളക്കുന്നുണ്ട്
ജീവ സ്പന്ദനം പോലെ!!
തൊട്ടുണര്‍ത്തുന്നുണ്ടെന്നെ
കവിതയിലെക്കെന്നപ്പോലെ!
കെട്ടിപിണഞ്ഞു കിടക്കുന്നുണ്ടു
നമ്മള്‍ കാട്ടുവള്ളിയായി....
വിരിഞ്ഞുലയുന്നുണ്ട്
ഇരുട്ടിന്റെ താഴ്ചയില്‍
പൂത്തിറങ്ങും മിന്നാമിന്നികള്‍
കോര്‍ത്തിരിപ്പുണ്ട് പരസ്പരം
വേര്തിര്‍ച്ചെടുക്കനകാതെ !
ദൂരമെത്ര താണ്ടി ഞാന്‍ നിന്നില്‍
എന്നിട്ടും ...........
നിന്റെ ചുംബനങ്ങള്‍ നട്ടു വച്ച
ഈ മണ്ണില്‍ ഇനിയുമെത്ര
ദൂരെയാണ് ഒരു പൂക്കാലം!!!
ഈ മണ്ണില്‍ ഇനിയുമെത്ര
ദൂരെയാണ് ഒരു പൂക്കാലം!!!
