Followers

Showing posts with label biju g nath. Show all posts
Showing posts with label biju g nath. Show all posts

Monday, February 3, 2014

ചൗര പഞ്ചാശിക


ഹേ ബില്‍ഹണന്‍,
പ്രണയത്തിന്റെ ആത്മാവിനെ
ജീവിതത്തില്‍ കൊരുത്തിട്ടവനെ
പ്രണയത്തടവുകാരാ .

കാവ്യജീവിതത്തിന്റെ അധിനിവേശങ്ങളില്‍
പാഞ്ചാലനാടിനെ കുരുക്കിയവന്‍ നീ.
അക്ഷരങ്ങള്‍ കൊണ്ട്
ഹൃദയങ്ങള്‍ കീഴടക്കിയവന്‍.

കാവ്യനീതിക്കപ്പുറം പ്രണയത്തില്‍
യാമിനിയുടെ ഹൃദയം കവര്‍ന്നവന്‍ നീ .
മദനാഭിരാമന്റെ വാള്‍ത്തലപ്പിനെ
പ്രണയം കൊണ്ട് നേരിട്ടവന്‍.

ഹേ ബില്‍ഹണന്‍,
തടവറയുടെ ഇരുട്ടില്‍ പോലും
മരണത്തിന്റെ ഗന്ധം നുകര്‍ന്ന് നീ
പ്രണയത്തിന്റെ ഗീതം രചിച്ചവന്‍
പ്രണയിനികളുടെ നായകന്‍.

ഉയരാന്‍ മടിച്ചു നിന്ന വാള്‍ത്തലപ്പില്‍
നിന്റെ പ്രണയാക്ഷരങ്ങള്‍ ഉമ്മവച്ചപ്പോള്‍
നീ നേടിയത് പ്രണയിനിയെ .
കാലം നിന്നെ ഓര്‍ക്കുന്നു
പ്രണയത്തിന്റെ സ്മാരകം പോല്‍ .

Monday, December 2, 2013

അപൂര്‍ണ്ണതയുടെ ആകാശം




ആകാശത്തിന് നക്ഷത്രങ്ങളും
ഭൂമിയ്ക്ക് പുഷ്പങ്ങളും അലങ്കാരമാണ്
മനസ്സ് പോലെ ദുരൂഹമാണ്
പ്രപഞ്ചത്തിലെ നിഗൂഡതയും .
താത്വിക ചിന്ത മാറ്റി വച്ച് ഞാന്‍ നിന്നെ
വായിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നത്‌
ഞാനിതുവരെ പൂരിപ്പിച്ചു തുടങ്ങാത്ത
ഒരു സമസ്യയാണ് നീ .
നിന്നെ വായിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ച വഴികളിലൂടെ
ഞാന്‍ വെറുതെ ഒന്ന് നടന്നു നോക്കി .
നിന്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ
മിഴികളിലൂടെ
നാസികതുമ്പിലൂടെ
മധുരമൂറുന്ന അധരങ്ങളിലൂടെ
വീനസിന്റെ ഗോപുരങ്ങളിലൂടെ
നാഭിത്തടത്തില്‍ എത്തുമ്പോള്‍
ഹൃദയം തകര്‍ന്നു വീഴുന്നു
യാത്ര മുഴുമിക്കാതെ
വഴി അവസാനിക്കാതെ
യാത്രികന്‍ പകച്ചു നില്‍ക്കുന്നിടത്ത്
വാക്കുകള്‍ പല്ലിളിക്കുന്നു .
ശൂന്യതയിലേക്ക്
ഒരു നദി ഒഴുകി തുടങ്ങുന്നു
ജനിമ്രിതികള്‍ തേടി .
അനാദിയിലേക്ക് .
ഈ യാത്ര നിന്റേതു കൂടി ആകുന്നു
ഇനി യാത്രികന്റെ വഴികാട്ടിയും
നീ തന്നെ .

Tuesday, April 2, 2013

യാത്ര തുടരുമ്പോള്‍



എന്റെ യാത്രക്ക് ഇരുള് അവസാനമാകുന്നില്ല.
നിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്‍ ശീതക്കാറ്റില്‍ നനഞ്ഞു ഓര്‍മ്മകളുടെ ചിറകിലേറി അതിങ്ങനെ തുടരുന്നു ,അനസ്യൂതമായ ഒരു പ്രവാഹം പോലെ .

എനിക്കറിയാം ഇനിയും ഏറെ സഞ്ചരിക്കാന്‍ ഉണ്ട് നിന്നിലെക്കും , നിന്റെ മന സ്സിലെക്കുമെന്നു . നിന്റെ ഓര്‍മ്മയാം ഒറ്റ നക്ഷത്രമേ രാവില്‍ നീ എന്റെ വഴികാട്ടി ആയിടുമ്പോള്‍ എനിക്ക് വിശ്രമിക്കാന്‍ ആകാത്തതും അതിനാലാണ് .

അലസമായ പകല്‍ വിരിച്ചിട്ട വെയില്‍ പൂക്കളില്‍ ,നഗ്നമായ പാദങ്ങള്‍ അമര്‍ത്തി വച്ചു
ഹിമത്തിന്റെ താപം മനസ്സില്‍ ആവാഹിക്കുവാന്‍ നിന്റെ ചിരിക്ക് കഴിയുന്നത്
യാത്ര തുടരാന്‍ എന്നെ സഹായിക്കുന്നുണ്ട് .

ദാഹത്തിന്റെ മരൂപ്പച്ചകള്‍ എന്റെ മിഴികളില്‍ നീയാം സമുദ്രത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മ നിറയ്ക്കുമ്പോള്‍ വരളാത്ത നാവു നുണച്ചു ഞാന്‍ നിന്നെ പാനം ചെയ്യട്ടെ .
യാത്രകള്‍ അനിവാര്യത മാത്രമല്ല ഓര്‍മ്മകളുടെ പ്രദക്ഷിണ വഴികള്‍ കൂടിയാണല്ലോ .
--------------------ബി ജി എന്‍ വര്‍ക്കല ----------------------