മഞ്ഞപ്ര ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ
നിലാവസ്തമിക്കുന്നുകുന്നിൻ
മേലാപ്പിലുമെൻ മനസ്സിലുമൊപ്പം
മുദ്രമാറുന്നപോൽസ്നേഹത്തിൻ
മണ്ണുമാറ്റുന്നല്ലോ കിനാവിലുംഭൂവിലും
സൂര്യനുദിക്കുന്നദിക്കിലെല്ലാ
ഗിരിമകുടമായ്നിലക്കുന്നമേടകൾ
ചിരപരിചിതമാമതിരുകൾക്കപ്പുറം
കതിരുകൾചുംബിച്ചകുന്നിൻചരിവുകൾ
ഉതിരുകയാണുലകിന്മിഴിയിലെ
ദുരിതപൂരിതമശ്രുബിന്ദുക്കളായ്‌
നഗരകത്തിയിൽ കാന്തമായ്‌ ചേരുന്ന
ഹരിതങ്ങൾ വാടിയ ഹൃദയാന്തരങ്ങളിൽ
ഞൊടിയിടയിൽ നഖരങ്ങളാഴത്തിൽ
പിടിമുറുക്കുവാൻവരികയാണിപ്പോഴും
ഒഴുകിയെത്തിയസ്നേഹതീരങ്ങളിൽ
കഴുകുകൾവന്ന്‌ കാത്തിരിയ്ക്കുന്നപോൽ
കൂർത്തദംഷ്ട്രകളിരുമ്പിനാൽതീർത്
ഹസ്തത്താലടുക്കുന്നുതെരുതെരെ
അഷ്ടദിക്കുകളെല്ലാമടർത്തുവാ-
നെത്തുന്നു, ഭീകരരൂപീയാർന്നൊരായന്ത്രം
വീണടിയുന്നു, മണ്ണിന്മനസ്സിലാ
ലെണ്ണിയൊടുങ്ങാത്തവിണ്ണിലെത്താ
കണ്ണുചിമ്മിതുറക്കുമ്പോളായിരംപൊ
കുളിച്ചുതിളങ്ങുന്നോരോർമ്മകൾ
തേടിനടക്കുന്നൊരാപൈതലിൻകാഴ്ചയിൽ
മാരിവില്ലിൻനിറമാർന്നപമ്പരം
മണിമേടകളുയിർത്തുന്നതിന്നായ്‌
മണ്ണുമാറ്റുമ്പോളുൾതെറ്റുന്നചി
യന്ത്രബുദ്ധിയിൽതെറ്റായിമാറവെ
ഇന്ദ്രിയങ്ങളെല്ലാം മിടയുന്നുതമ്മിലും
ചങ്ങലയ്ക്കിട്ടഹൃദയങ്ങളായിരം
കോർത്തെടുക്കുന്നയന്ത്രക്കരങ്
തെറ്റിവീഴവേപടുത്തത്താംകാലത്തിൽ
വെണ്മകലർന്നമഹാസൗരങ്ങളായിരം
നഷ്ടമാർന്നകരച്ചിലാൽപൈതങ്ങൾ
ദൃഷ്ടിയാൽതേടുന്നുസൗവർണ്ണപമ്പരം
