സുറാബ്
എഴുത്തിൽ ഒരു ദാസ്യപ്പണിയുണ്ട്
അക്ഷരങ്ങൾ അരച്ചുകലക്കി
നിന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് ഒഴിക്കുക എന്നത്
വേണമെങ്കിൽ ഇതിനെയും പീഡനമെന്ന് പറയാം
വാസ്തവത്തിൽ
രണ്ടുപേർ ചുംബിക്കുമ്പോൾ
ഞാൻ നിന്നെ പീഡിപ്പിക്കുമ്പോഴും ലോകം മാറുന്നുണ്ട്
കല ആസ്വദിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്
ജീവിതം ഒന്നേയുള്ളു
ചെയ്യാത്തതിന്റെ പുറത്ത് കയറിയിരിക്കുക
പക്ഷേ, പേജുകൾ മറിക്കുമ്പോലെ
എളുപ്പം തുണി ഊരരുത്
പതിയെ കല നന്നായിക്കൊള്ളും
പിന്നീട് കാൽ വന്ദിക്കുമ്പോൾ സൂക്ഷിക്കണം
അതൊരു കാലുവാരലാകരുത്
ഇപ്പോൾ നിനക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ?
ദാസ്യപ്പണിയും സ്വർണ്ണപ്പണിപോലെ
ഇടയ്ക്ക് തീയൂതണമെന്ന്
എന്നിട്ടും പൊന്നുരുക്കുന്നിടത്താണ്
പല പൂച്ചകളും പതുങ്ങി നിൽക്കുന്നത്
