ഛായാലോകം

venu v desam

ദുഃഖിയായിരുന്നു ഞാൻ
പ്രാണനിൽപ്പൊഴിയുന്നു
ജീർണ്ണകഞ്ചുകമിപ്പോൾ
സ്മൃതികൾ
ജരാനതകായങ്ങൾ പൊലിയുമ്പോൾ
പ്രാണനിലുഷസന്ധ്യ
ധ്യാനിച്ചു നിൽപ്പൂ മൂകം
തൃഷ്ണതൻ കരം പിടിച്ചെത്രയോ പെരുവഴി
വക്കിലൂടലഞ്ഞു ഞാൻ മദ്ധ്യാഹ്‌നമൗനങ്ങളിൽ
പരമപ്രകാശത്തിന്നുണ്മയുണ്ടുണരുന്നു
ഹൃദയഗുഹക്കകം സർവ്വവും തെളിയുന്നു
ആത്മാവിൽ നറുമ്പൂക്കൾ തുടുത്തു വിരിയുന്നു
ഈ സ്വർണ്ണ നിമിഷങ്ങൾ
നിലയ്ക്കില്ലൊരിക്കലും